PERTANIAN

Kedudukan Semasa

Pertanian adalah salah satu sektor ekonomi utama di negeri-negeri utara, melibatkan 21.7% tenaga pekerja bagi Perlis, 19% bagi Kedah, 18% bagi Perak dan 1.4% bagi Pulau Pinang. Aktiviti-aktiviti pertanian di Koridor Utara merangkumi penanaman padi; penanaman tanaman-tanaman komersil seperti kelapa sawit, getah dan tebu; dan penanaman buah-buahan dan sayur-sayuran. Daripada sejumlah 800,000 hektar kawasan pertanian utama², hampir 42% ditanam dengan padi, lebih kurang 49% dengan kelapa sawit, 3% dengan getah dan 3% dengan tebu.

Keluasan kawasan penanaman bagi tanaman-tanaman utama di Koridor Utara
Kawasan Tanaman	Kawasan Padi*	Getah	Kelapa Sawit	Tebu**
	Hektar
Perlis	26,088	373	35	8,553
Kedah	106,632	13,567	72,321	11,324
Pulau Pinang	12,643	-	13,868	-
Perak	22,235	5,038	302,938	-
Koridor Utara	167,598	18,978	398,162	19,877

Sumber: Data Bank Negeri/Daerah, Jabatan Statistik, 2005
Laporan Tinjauan Penghasilan Padi, Malaysia (Musim Utama 2004/2005), Jabatan Pertanian, 2006 (m/s 15)
*Kawasan tanaman padi bagi musim utama, 2004/2005
** Pelan Struktur Negeri bagi Perlis, Kedah, Pulau Pinang dan Perak

Pendapatan rendah para petani (berbanding pekerja sektor-sektor lain) berpunca daripada kadar pengeluaran tanaman yang rendah, yang disebabkan oleh beberapa faktor asas. Salah satu objektif utama Koridor Utara adalah untuk menangani faktor-faktor tersebut, seterusnya meningkatkan pendapatan petani dan juga sumbangan ekonomi sektor pertanian.

Koridor Utara akan dijadikan zon makanan moden bagi Malaysia, bermula dengan inovasi daripada pakar-pakar sains, yang kemudiannya digunapakai dan dikomersilkan oleh pihak industri berdasarkan piawaian antarabangsa dan dipasarkan ke pasaran domestik serta luar negara.

Perubahan dari amalan-amalan sedia ada kepada amalan-amalan “pertanian baru” adalah amat penting bagi menangani isu kadar pengeluaran yang rendah dan menambahbaik produktiviti tanah. Ini seterusnya akan meningkatkan sumbangan ekonomi sektor pertanian, menambah pendapatan penduduk luar bandar dan mengurangkan defisit perdagangan negara dalam bahan makanan yang telah meningkat kepada RM7.4 bilion pada tahun 2005.

Koridor Utara mempunyai beberapa kelebihan yang boleh dimanfaatkan bagi mempercepatkan pertumbuhan sektor pertanian sekaligus mentransformasikan Wilayah ini sebagai zon makanan moden Malaysia:

Keluasan tanah yang diperuntukkan dan digunakan untuk aktiviti-aktiviti pertanian

Kira-kira 40% keluasan tanah Koridor Utara (932,581 hektar) diklasifikasikan untuk pertanian. Daripada jumlah ini, 595,615 hektar digunakan untuk penanaman padi, tebu, kelapa sawit dan getah. 167,598 hektar daripada keluasan ini ditanam dengan padi, iaitu mewakili 64% daripada jumlah kawasan penanaman padi di Semenanjung Malaysia.

Daripada 932,581 hektar tanah yang diklasifikasikan untuk kegunaan pertanian, kira-kira 100,000 hektar merupakan tanah terbiar. Tanah terbiar ini mempunyai potensi untuk digiatkan kembali.

Sesetengah kawasan di Utara seperti Perlis mempunyai musim kering dan hujan yang ketara. Ciri iklim ini menjadikan kawasan-kawasan ini sesuai untuk penanaman buah-buahan seperti mangga dan sebagai tapak untuk menguji ketahanan biji benih.

Kewujudan masyarakat petani

Kecuali Pulau Pinang, kira-kira 20% penduduk di setiap negeri Koridor Utara terlibat dalam sektor pertanian seperti dalam penanaman padi, buah-buahan serta sayur-sayuran. Penglibatan yang agak tinggi ini menunjukkan bahawa penduduk yang sedia ada mempunyai pengetahuan dan amat biasa dengan amalan-amalan pertanian. Amalan-amalan ini boleh dipertingkatkan lagi dengan pengenalan beberapa program dalam Rangka Tindakan.

Sokongan institusi untuk aktiviti-aktiviti penanaman padi

Lembaga Kemajuan Pertanian Muda (MADA) dan Projek Pembangunan Pertanian Bersepadu (IADP) memiliki 3 kawasan jelapang yang merangkumi 76% (127,737 hektar) daripada jumlah kawasan penanaman padi di Koridor Utara:

MADA di Kedah mengurus sistem pengairan di kawasan jelapang MADA dan menyediakan subsidi bagi meningkatkan hasil padi selaras dengan program “Projek 10 Tan”.
IADP Pulau Pinang dan Kerian menambahbaik infrastruktur penanaman padi seperti sistem pengairan, menyediakan subsidi baja dan juga memberi khidmat nasihat bagi mempertingkatkan tahap kemahiran petani.

Kewujudan institusi-institusi tersebut menyediakan mekanisma sedia ada bagi menyalur rancangan-rancangan peningkatan yang akan diperkenalkan melalui Rangka Tindakan.

INFRASTRUKTUR

MODAL INSAN

Kualiti infrastruktur pendidikan dan perkhidmatan

Bilangan guru di Wilayah Utara didapati memadai jika dilihat dari segi nisbah antara kelas dengan guru yang agak tinggi di dalam negeri-negeri yang terletak di dalam Koridor Utara. Sebagai contoh, dalam kategori sekolah menengah, negeri Perlis mencatatkan nisbah antara kelas dengan guru yang paling tinggi di Koridor Utara iaitu 1:2.41, diikuti dengan negeri Kedah (1:2.15), Pulau Pinang (1:2.09) dan Perak (1:2.04). Nisbah-nisbah tersebut adalah lebih tinggi berbanding dengan nisbah purata negara iaitu 1:1.93.

Sungguhpun banyak usaha telah terlaksana bagi menyediakan infrastruktur dan kemudahan-kemudahan pendidikan (termasuk makmal sains dan makmal komputer, perpustakaan serta kemudahan-kemudahan sukan) di semua sekolah, namun ia mungkin masih belum mencukupi. Keadaan ini perlu ditangani dengan segera kerana ianya boleh membawa kesan yang negatif kepada prestasi akademik dan ko-kurikulum khususnya di sekolah-sekolah luar bandar, jika ia dibiarkan berterusan.

Bilangan Belia di Wilayah Utara

Sebahagian besar penduduk Koridor Utara terdiri daripada golongan belia di mana 41.7% (1.52 juta individu) daripada jumlah penduduk Koridor Utara berumur 20 tahun ke bawah dan 30.2% (1.1 juta individu) daripada jumlah penduduk Koridor Utara berada dalam lingkungan umur antara 20-39 tahun. Bilangan belia yang begitu ramai di Wilayah Utara bermakna bahawa terdapat satu keperluan yang semakin besar untuk pendidikan yang berkualiti tinggi dan kursus kemahiran yang bersesuaian. Ini akan memastikan agar tenaga kerja di Wilayah Utara pada masa hadapan bersedia menghadapi cabaran-cabaran semasa.

Nisbah Kelas-Guru di Sekolah-Sekolah Rendah dan Menengah di Koridor Utara dan Malaysia, 2005

Nisbah Kelas-Guru di Sekolah-Sekolah Rendah dan Menengah di Koridor Utara dan Malaysia, 2005
Negeri	Sekolah Rendah			Sekolah Menengah
Negeri	Guru	Kelas	Nisbah kelas:guru	Guru	Kelas	Nisbah kelas:guru
Perlis	1,927	877	1:2.20	1,958	812	1:2.41
Kedah	14,139	6,979	1:2.02	10,675	4,974	1:2.15
Pulau Pinang	8,705	4,640	1:1.88	7,138	3,422	1:2.09
Perak (S)	17,444	9,100	1:1.92	13,899	6,808	1:2.04
Koridor Utara	42,215	21,596	1:1.95	33,670	16,016	1:2.10
Malaysia	188,514	98,400	1:1.92	133,571	69,152	1:1.93

Sumber: Kementerian Pendidikan Malaysia
(S): Seluruh negeri

Pembangunan institusi-institusi vokasional dan teknikal

ALAM SEKITAR

Pembangunan Mampan: Memelihara Sumber Semulajadi dan Alam Sekitar di dalam Koridor Utara

Tunggak utama ekonomi Koridor Utara – pertanian, pembuatan dan pelancongan – amat bergantung kepada keadaan dan kemampanan alam sekitar. Pada masa yang sama, kegiatan ekonomi di Koridor Utara juga akan memberikan kesan besar terhadap keadaan alam sekitar. Lebih kurang 56.6% daripada keluasan tanah di Koridor Utara adalah terdiri daripada kawasan hutan dan air. Alam semulajadi ini mesti dilindungi dan dipulihara semasa aktiviti-aktiviti pembangunan dijalankan supaya membolehkan satu pembangunan yang mampan dilaksanakan. Kegagalan untuk memelihara dan mengekalkan alam sekitar akan membawa kesan kepada pembangunan generasi yang akan datang.

Mencapai Penggunaan Sumber Semulajadi Secara Efisien dan Mampan

Isu utama yang dihadapi di Koridor Utara dalam memastikan pembangunan mampan dan penggunaan sumber alam yang efisien adalah pengurusan sumber air, tenaga dan bahan buangan yang kurang bersepadu.

Kekurangan pengurusan air di Koridor Utara boleh menyebabkan berlakunya banjir ketika musim hujan dan pengairan yang kurang memuaskan di kawasan pertanian pada musim kemarau.

Keadaan Banjir di dalam Koridor Utara setakat tahun 2001
Negeri	Keluasan Kawasan Banjir (km²)	Keluasan Kawasan Banjir (bandar)	Jumlah Penduduk Yang Menjadi Mangsa Banjir	Purata Kerosakan Tahunan (RM juta)
Perlis	26.74	5.12	12,736	2.75
Kedah	209.44	12.13	117,368	30.2
Pulau Pinang	206.83	57.06	342,524	44.52
Perak (S)	662.84	36.3	275,374	22.64
NCER	1105.85	110.61	748,002	100.11

Sumber: Daftar Kebangsaan Untuk Kajian Lembangan Sungai - Jilid 2, Mengemaskinikan Keadaan Banjir di Malaysia, Jabatan Pengairan dan Saliran, 2003
(S): Seluruh negeri

Banjir-banjir tersebut berlaku kerana kekurangan infrastruktur pengurusan air termasuk saliran dan peparitan, tasik buatan manusia dan takungan air.

Tambahan pula, walaupun air adalah satu sumber yang kini semakin terhad, data menunjukkan bahawa Wilayah ini tidak menggunakan sumber airnya secara berkesan. Air yang tidak berhasil juga berada di tahap yang tinggi.

Penggunaan Air Yang Tidak Berhasil di dalam Negeri-Negeri Koridor Utara
Negeri	Tahun 2000 (%)	Tahun 2005 (%)
Perlis	44	37
Kedah	46	41
Pulau Pinang	23	19
Perak (S)	38	30
Malaysia	40	38

Sumber: Rancangan Malaysia Ke-9 2006, Jadual 18-7
(S): Seluruh negeri

Penggunaan Air Per Kapita/ Per Hari di dalam Negeri-Negeri Koridor Utara
Negeri	Penggunaan Per Kapita Per Hari (liter/kapita/hari)
Negeri	Tahun 2000	Tahun 2001
Perlis	243	261
Kedah	281	305
Pulau Pinang	466	469
Perak (S)	251	266
Malaysia	282	287

Sumber: Panduan Industri Air Malaysia, Persatuan Air Malaysia, 2003
(S): Seluruh negeri

Selain daripada air, penggunaan tenaga dan sisa juga mesti dikurangkan. Ini adalah, kerana sebahagian besar daripada tenaga yang digunakan adalah berasal daripada sumber yang tidak boleh diperbaharui seperti gas dan batu arang, yang bergantung pada bekalan bahan sua yang diimpot dan juga menyebabkan pencemaran ketika dihasilkan. Sisa harus dikurangkan supaya keperluan untuk merawat dan penggunaan sumber tidak boleh diperbaharui boleh dikurangkan.

Oleh kerana pembangunan Wilayah ini dijangka akan menjadi lebih pesat melalui pelaksanaan inisiatif-inisiatif dalam Rangka Tindakan, pengurusan air, penjimatan tenaga dan amalan-amalan pengurusan sisa perlu diperkenalkan dalam mengurangkan tekanan terhadap sumber semulajadi di dalam Wilayah ini.

Ekonomi di Wilayah Utara bergantung kepada sektor pertanian, pembuatan dan pelancongan. Justeru itu, pusat-pusat pendidikan di Wilayah Utara harus membantu mereka yang layak untuk memperolehi kemahiran-kemahiran spesifik yang sesuai dengan ekonomi luar bandar seperti agronomi, kejuruteraan, penyelenggaraan peralatan, reka bentuk dan pengeluaran kraftangan serta kemahiran memasak. Dengan itu, satu saluran pendidikan alternatif harus diwujudkan di mana golongan belia di Wilayah Utara diberi keupayaan untuk mengakses peluang-peluang pekerjaan yang berpendapatan lebih tinggi.

Untuk menggalakkan pembangunan dalam sektor pertanian, pembuatan dan pelancongan di Koridor Utara, Kerajaan akan menyediakan suasana yang kondusif untuk pembangunan ekonomi dengan menggabungkan infrastruktur fizikal, seperti sistem pengairan untuk kawasan pertanian, sistem utiliti dan sistem pengangkutan, dan infrastruktur “lembut” seperti modal insan, dana, insentif-insentif dan sistem penyampaian awam yang lebih cekap. Tumpuan akan diberikan kepada usaha-usaha mempertingkatkan kemudahan perhubungan dalam dan luar negara, memperkukuhkan infrastruktur utiliti awam untuk menyokong pembangunan ekonomi, menyediakan insentif yang bersasaran dan berdaya saing yang akan menggalakkan pelaburan di kawasan-kawasan yang dipromosikan, dan menubuhkan organisasi khusus untuk memandu dan menyelaraskan pelaksanaan.

Jalan Raya dan Jambatan

Perhubungan jalanraya di Koridor Utara akan dipertingkatkan melalui beberapa buah projek.

Sedia ada:

Lebuhraya Utara-Selatan dari Ipoh ke Bukit Kayu Hitam
Jambatan Pulau Pinang

Projek yang dirancang atau dicadangkan:
Pelebaran Jambatan Pulau Pinang
Pembinaan Jambatan Pulau Pinang Kedua
Lebuhraya Pesisiran Pantai – pelebaran jalan raya yang sedia ada dan membina yang baru
‘Central Spine’ – pelurusan dan pelebaran jalanraya sedia ada serta membina jalanraya baru
Pelebaran jalan Butterworth-Kulim-Grik-Jeli-Kota Bharu
Penaiktarafan jalan dari Alor Setar ke Kuala Nerang dan dari Kuala Nerang ke Tasik Pedu
Penaiktarafan jalan dari Taiping ke Grik
Lebuhraya Yan-Gurun

Landasan Kereta Api

Perjalanan jarak jauh dan perkhidmatan komuter melalui sistem kereta api akan dipertingkatkan melalui beberapa projek.

Sedia ada:

KTM dari Ipoh ke Padang Besar

Projek yang dirancang atau dicadangkan:

Projek landasan berkembar dari Ipoh ke Padang Besar
Monorel Pulau Pinang
Dua terminal bersepadu di Pulau Pinang
Terminal bersepadu di Kulim
Monorel Seberang Perai dari Prai-Kulim-Sungai Petani
Kereta api komuter dari Ipoh ke Sungai Petani
Landasan kereta api Kota Bharu-Jeli-Butterworth
Depot Komersil Dalaman di Padang Besar

Pelabuhan Laut dan Lapangan Terbang

Perhubungan maritim dan udara yang mantap akan menjadi penting dalam mempromosikan barangan yang dikeluarkan dari Koridor Utara di pasaran antarabangsa. Beberapa pembaikan kepada prasarana yang sedia ada telah pun dirancangkan.

Lapangan Terbang sedia ada:

Lapangan Terbang Antarabangsa Pulau Pinang
Lapangan Terbang Antarabangsa Langkawi
Lapangan Terbang Alor Setar

Projek yang dirancang atau dicadangkan:

Pembesaran Lapangan Terbang Antarabangsa Pulau Pinang
Memperluaskan perhubungan udara untuk membawa masuk lebih banyak pelawat ke Koridor Utara.

Pelabuhan sedia ada:

Pelabuhan Kontena Butterworth
Kuala Kedah
Kuala Perlis
Pulau Langkawi

Projek yang dirancang atau dicadangkan:

Pembesaran Pelabuhan Kontena Butterworth
Penambahan bilangan kapal pesisir pantai, perkhidmatan feri atau perhubungan dengan pelabuhan di Sumatera, Phuket dan Myanmar.

PELANCONGAN & LOGISTIK

Kedudukan Semasa

Sektor tertiari telah menyumbang sebanyak 54.5% daripada Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) Koridor Utara bagi tahun 2000. Walaubagaimanapun, sebahagian besar daripada jumlah tersebut adalah tertumpu kepada sektor perkhidmatan awam. Justeru, Koridor Utara ditubuhkan dengan matlamat untuk mempelbagaikan sektor tertiari ini serta membawanya kearah sektor perkhidmatan moden dengan lebih segera. Tumpuan akan diberi kepada sektor pelancongan dan logistik dengan memanfaatkan pusat pelancongan ternama di kawasan ini seperti Pulau Langkawi dan Pulau Pinang sebagai destinasi pelancongan utama serta kedudukan strategik Koridor Utara dalam konteks IMT-GT.

PEMBUATAN

Kedudukan Semasa

Sektor pembuatan dijangka menjadi satu pemacu pertumbuhan kukuh bagi Koridor Utara. Sektor ini merupakan penyumbang kedua terbesar KDNK Koridor Utara dengan sumbangan sebanyak 34% kepada KDNK wilayah pada tahun 2000 - setanding dengan gambaran keseluruhan Malaysia di mana sektor ini menyumbangkan 35% kepada KDNK nasional. Sektor ini juga mengupah 28% tenaga kerja Wilayah Utara pada tahun yang sama. Walaubagaimanapun, taburan aktiviti pembuatan tidak sama rata, aktiviti lebih tertumpu di Pulau Pinang berbanding dengan negeri-negeri lain di Wilayah ini.

Koridor Utara merupakan satu kawasan yang menempatkan salah satu sektor terpenting kepada ekonomi Malaysia - iaitu sektor produk E&E, yang tertumpu di Pulau Pinang dan Kulim. Sektor E&E menyumbang sebanyak 64.1% kepada eksport pembuatan pada tahun 2005³ dan menarik sebanyak 42.6% daripada keseluruhan pelaburan asing (FDI) di Malaysia pada tahun 2006.

Industri elektronik di Malaysia bermula sejak 1970an dan kini menjadi tempat berpusatnya syarikat-syarikat multinasional dari Amerika Syarikat (AS), Jepun, Eropah, Taiwan dan Korea. Kekuatan Malaysia dalam industri ini dapat dilihat dari segi pengeksportan alat semikonduktor dan peralatan audio visual yang unggul.

Industri elektronik di Wilayah Utara merangkumi:

Pembuatan komponen elektronik
Industri pembuatan komponen elektronik dikuasai oleh syarikat-syarikat multinasional terutama dari AS, Jerman dan Jepun. Pembuatan semikonduktor merupakan sebahagian besar daripada pembuatan komponen elektronik dengan 53 syarikat terlibat dalam pengeluaran, pemasangan, reka bentuk dan pengujian litar bersepadu.
Pembuatan elektronik pengguna
Industri elektronik pengguna mengeluarkan set televisyen, radio, kamera perakam video dan kamera digital. Disebabkan oleh margin keuntungan yang rendah di dalam sektor ini, aktiviti-aktiviti nilai tambah yang rendah telah dipindahkan ke negara-negara kos rendah manakala R&D yang bernilai tinggi dijalankan di Malaysia.
Pembuatan elektronik kegunaan industri
Industri pengeluaran elektronik untuk kegunaan industri mengeluarkan kebanyakan produk-produk ICT dan produk-produk komunikasi dan rangkaian; dan ia dikuasai oleh syarikat-syarikat multinasional.

Selain daripada E&E, sub-sektor pembuatan yang sedia ada di Wilayah Utara termasuk pemasangan automatif (terkumpul di Gurun dan Kulim), bahan kimia dan baja, hasil sampingan petroleum dan mesin serta peralatan.